Parafia Miłosierdzia Bożego w Otwocku jest rzymskokatolicką wspólnotą religijną wchodzącą w skład dekanatu Otwock-Kresy, działającego w diecezji warszawsko-praskiej, która z kolei należy do metropolii warszawskiej Kościoła katolickiego.
Dokumentacja wskazuje, że parafia została utworzona w 1989 roku w wyniku podziału parafii Matki Boskiej Królowej Polski w Otwocku. Kościół parafialny, który można podziwiać, został zbudowany w latach 90. XX wieku i znajduje się przy ulicy Ługi.
W ramach tej wspólnoty pracują księża diecezjalni, którzy odpowiedzialni są za duchowe prowadzenie wiernych. Parafia Miłosierdzia Bożego obejmuje zasięgiem część Karczewa oraz frakcję Otwocka, co sprawia, że jej działalność ma znaczący wpływ na lokalną społeczność.
Historia
Osada Ługi ma swoje korzenie na początku XX wieku, kiedy to powstała na rozległych i często zalewanych terenach, które rozciągają się pomiędzy Karczewem a Otwockiem. W roku 1932, obszar ten został włączony do granic miasta Otwock, co znacząco wpłynęło na rozwój lokalności.
Dnia 16 sierpnia 1989 roku, kardynał Józef Glemp, pełniący funkcję prymasa Polski, podjął decyzję o erygowaniu parafii Miłosierdzia Bożego, wyznaczając jej obszar z części parafii Matki Bożej Królowej Polski, mieszczącej się w Otwocku-Kresach. W procesie tworzenia tego nowego ośrodka duszpasterskiego, kluczowe kroki zostały podjęte przez ks. Włodzimierza Jabłonowskiego. Był to proboszcz parafii Matki Bożej Królowej Polski oraz dziekan dekanatu Otwock-Kresy, który w 1986 roku zainicjował starania o utworzenie tej nowej parafii.
Wspierając się na zaangażowaniu lokalnej społeczności oraz nasuwającą się potrzebę duchową mieszkańców, w 1988 roku biskup Kazimierz Romaniuk postanowił delegować ks. Jana Andrzejewskiego, aby zajął się organizowaniem ośrodka duszpasterskiego w osiedlu Ługi. Jego działania doprowadziły do ugruntowania fundamentów nowej wspólnoty wiernych.
Kaplica
W historii parafii Miłosierdzia Bożego w Otwocku, powstanie pierwszego punktu katechetycznego na osiedlu Ługi miało miejsce w jednym z bloków przy ulicy Berlinga 2. To właśnie 20 września 1988 roku rozpoczęła się katechizacja 381 dzieci i młodzieży, co było istotnym początkiem dla lokalnej wspólnoty. Już w październiku tego samego roku, ks. Prymas udzielił zgody na odprawianie mszy św. w niedziele, a od listopada również w dni powszednie, co mogło przynieść wiele radości parafianom.
Wkrótce przekształcone miejsce katechezy stało się pierwszą kaplicą pod wezwaniem bł. Honorata Koźmińskiego. Ołtarz do tej początkowej kaplicy ofiarowały siostry Elżbietanki z Otwocka, a tabernakulum przybyło z warszawskich Pyr. W listopadzie tego samego roku rozpoczęła się budowa tymczasowej kaplicy na terenie, gdzie obecnie znajduje się główny kościół. Warto podkreślić, że znaczącą część materiałów budowlanych dostarczyła parafia macierzysta M.B. Królowej Polski w Otwocku-Kresy, której proboszczem był ks. Włodzimierz Jabłonowski.
Kaplica została poświęcona 21 grudnia 1988 roku przez ks. bp Stanisława Kędziorę. Zapisane w kronice parafialnej nazwiska osób zasłużonych w budowie tego miejsca to m.in.: p. Strzeżek, p. St. Karczemny, p. Wł. Gajownik, p. Zb. Celiński, p. A. Czerwińska oraz p. Grzegrzółka. W sumie wymieniono 47 nazwisk parafian, którzy aktywnie uczestniczyli w tworzeniu kaplicy.
Niestety, radość parafian nie trwała długo, gdyż kaplica została spłoniona przez nieznanych sprawców w noc z 26 na 27 grudnia 1988 roku. Wcześniej skradziono również dwa piękne żyrandole. Z pożaru ocalał jedynie mosiężny krzyż. To tragiczne wydarzenie jednak wzmocniło wspólnotę, a słowa św. Pawła z Listu do Rzymian znalazły swoje potwierdzenie: „Gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska Boga.” Parafianie z wielką determinacją przystąpili do odbudowy kaplicy, a wiele osób wzięło urlopy, by pomóc. Dzięki zaangażowaniu, już 1 stycznia 1989 roku w nowo budowanej kaplicy odprawiono trzy msze św. oraz nabożeństwa przebłagalne.
Budowę zakończono 12 stycznia 1989 roku, a następnie nowa kaplica została poświęcona przez ks. bpa Mariana Dusia. Paraфianie postanowili nocami cz czuwać nad nowo wybudowaną kaplicą. Jak wcześniej, wiele materiałów przekazał ks. Dziekan, natomiast siostry Benedyktynki z Otwocka obdarowały wyposażeniem tej kaplicy. Mimo ich wysiłków, nowa kaplica szybko stała się zbyt mała, co skłoniło do podjęcia decyzji o przeniesieniu większego obiektu z parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Warszawie.
W lutym 1989 roku rozpoczęły się prace przygotowawcze do budowy mieszkania dla księdza oraz III kaplicy, która miała funkcjonować aż do ukończenia budowy kościoła. Prace zakończono pod koniec lipca, a 29 lipca 1989 roku nowa kaplica została poświęcona przez ks. bpa Kazimierza Romaniuka. Warto zaznaczyć, że życie parafii nie ograniczało się jedynie do spraw budowlanych. W październiku tego samego roku utworzono małą bibliotekę parafialną. Kontynuowano również katechizację dzieci i młodzieży oraz przygotowania do sakramentów świętych, takich jak komunia św. i bierzmowanie. Organizowane były pielgrzymki do Rzymu i Lourdes, a także wakacyjne wyjazdy dla dzieci, m.in. do Bawarii w 1991 roku. Zaczęły się również formować pierwsze Kółka Różańcowe.
Powstanie parafii i budowa kościoła
Dekretem z dnia 16 sierpnia 1989 roku, prymas Polski Józef Glemp ustanowił w dotychczasowym ośrodku duszpasterskim nową parafię pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego. W kwietniu 1990 roku rozpoczęto kluczowe prace przy budowie domu parafialnego, a w maju przystąpiono do wykopów pod fundamenty kościoła. Dzięki staraniom końca roku 1990, na mocy decyzji biskupa Kazimierza Romaniuka, 13 listopada odbyło się poświęcenie placu pod budowę, gdzie miał stanąć zarówno kościół, jak i plebania.
W 1991 roku zakończono prace związane ze stanem zerowym budowli, co obejmowało przygotowanie fundamentów, piwnic oraz wzniesienie murów do wysokości posadzki, a także ukończono stan surowy plebanii, której dach został położony na początku 1992 roku. W dniu 7 czerwca 1992 roku, miała miejsce ważna uroczystość – ordynariusz nowo utworzonej diecezji warszawsko-praskiej, biskup Kazimierz Romaniuk, wmurował kamień węgielny, który został poświęcony przez papieża Jana Pawła II. Pomimo że zima 1992 roku przyniosła zakończenie budowy plebanii, to jednak trwały dalsze prace budowlane.
Listopad 1993 roku był zaszczytnym momentem, gdy w nowo oddanej kaplicy św. s. Faustyny zaczęto odprawiać msze święte. W latach 1994 – 1995 kontynuowano działania budowlane, w tym wylano boczne nawy i przygotowano szalunki pod strop w nawie głównej. Pierwsza msza św. odbyła się w kościele, który nadal nie miał dachu, w maju 1994 roku w trakcie uroczystości I komunii św.
W roku 1995 Wielkanoc przeżywano już w zadaszonej świątyni, mimo braku okien, a w listopadzie tego samego roku miała miejsce ceremonia poświęcenia kościoła. W 1996 roku obiekt wzbogacił się o trzy nowe dzwony: św. Jana – 500 kg, św. Kazimierza – 350 kg oraz św. s. Faustyny – 250 kg. W kronice parafialnej wymieniono aż 218 fundatorów tych dzwonów. 6 września 1997 roku ks. Jan Andrzejewski, dotychczasowy proboszcz i jeden z budowniczych świątyni, przenosi się do parafii św. Trójcy w Kobyłce, a jego miejsce zajmuje ks. Wojciech Lemański, który od 1997 do 2006 roku kontynuował prace wykończeniowe.
Podczas jego kadencji zrealizowano wiele istotnych przedsięwzięć, takich jak budowa prezbiterium z marmurowym ołtarzem, chrzcielnicą oraz bocznymi ołtarzami z mozaikami oraz pięknymi witrażami. Uroczysta konsekracja kościoła miała miejsce w wyjątkowym roku Wielkiego Jubileuszu chrześcijaństwa, czyli 15 października 2000 roku, a przewodniczył jej ks. bp. Kazimierz Romaniuk. Czerwiec 2006 roku przyniósł zmianę na stanowisku proboszcza, kiedy to posługę objął ks. Leszek Bieńkowski, a w kwietniu 2007 roku jego miejsce zajął ks. Kazimierz Seta, który kontynuował działania swoich poprzedników.
W latach następnych wdrożono wiele ważnych projektów, takich jak zabezpieczenie dachu kościoła i plebanii, modernizacja ogrzewania, oraz wykonanie nowej elewacji świątyni, która miała miejsce w 2014 roku. Uroczysty jubileusz 25-lecia istnienia parafii odbył się 28 września 2014 roku. Obecnie, parafię pw. Miłosierdzia Bożego w Otwocku-Ługach prowadzi ks. Dariusz Bala, który został nominowany przez abpa Henryka Hosera SAC w czerwcu 2015 roku.
Pozostałe obiekty w kategorii "Zbory":
Parafia św. Wincentego á Paulo w Otwocku | Zbór Kościoła Chrześcijan Baptystów „Droga życia” w Otwocku | Parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Otwocku | Parafia bł. Ignacego Kłopotowskiego w Otwocku | Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w OtwockuOceń: Parafia Miłosierdzia Bożego w Otwocku